รีวิว Epic
เรามาเปลี่ยนบรรยากาศหันมาชมภาพยนตร์แอนิเมชั่นกันบ้างดีกว่านะ ถ้าจะว่ากันที่ผลงานของ Blue Sky Studios เขาก็เป็นสตูดิโอสร้างแอนิเมชั่นแห่งหนึ่งที่มีผลงานเยี่ยมเป็นที่จดจำอยู่พอสมควร ไม่ว่าจะเป็น Ice Age, Robots, Rio จนมาถึงเรื่องนี้ “Epic” แอนิเมชั่นที่สอนให้คนรักษ์โลกผ่านเรื่องราวเหนือจินตนาการ ส่วนที่ทางภาพยนตร์นั้นได้สร้างสรรค์ที่สุดของ Epic เริ่มต้นด้วยภาพถ่ายป่าที่ล้อมรอบบ้านของศาสตราจารย์บอมบา (ให้เสียงโดยเจสัน ซูเดคิส) พ่อนักประดิษฐ์ของนางเอกเรื่องนี้คือ แมรี่ แคทเธอรีน (อแมนดา ไซฟรีด) ใบไม้และกิ่งก้านบางส่วนอยู่ในโฟกัสที่คมชัด คนอื่นไม่โฟกัส อนิเมะ
ในส่วนของภาพดูมีเสน่ห์ตามเงื่อนไขของพวกมันเอง ซึ่งต้องใช้เวลาสักครู่ในการลงทะเบียนสิ่งมีชีวิตในส่วนที่อยู่นอกโฟกัสของภาพ โดยปลอมตัวติดกับใบไม้และเปลือกไม้ ต่อมาเป็นช็อตที่ยาวและไม่ขาดตอนซึ่งเดินด้อม ๆ มองๆ ผ่านภาพตัดปะของวัตถุสำคัญ: วารสารและสมการของศาสตราจารย์ พิมพ์เขียวและภาพร่าง ภาพถ่ายวิจัยและไฟล์ วัตถุเสมียนเหล่านี้ดูทั้ง “ของจริง” และภาพประกอบ เห็นสิ่งสกปรก ฝุ่น รอยนิ้วมือ ภาพนี้อาจเตือนผู้ชื่นชอบภาพยนตร์เกี่ยวกับเครดิตเปิดเรื่อง “To Kill a Mockingbird” ซึ่งตรวจสอบเนื้อหาของกล่องที่ Scout ทิ้งไว้ให้ Boo Radley
อย่างไรก็ตาม ก่อนที่คุณจะตื่นเต้นกับ “Epic” ฉันควรเตือนคุณว่าซีเควนซ์นี้ไม่ได้เป็นตัวแทนของภาพยนตร์เรื่องนี้ ไม่เลย ที่ผมเพิ่งอธิบายไปคือ end credit ของหนัง เป็นความคิดภายหลัง ออกแบบมาเพื่อให้เด็กโตสนุกในขณะที่พ่อแม่ช่วยเด็กน้อยสวมรองเท้าและเป้สะพายหลังก่อนที่จะไปกินพิซซ่า แต่พวกเขาเสนอแนะว่า “มหากาพย์” จะเป็นอย่างไรหากไม่ใช่ทาสของความคิดโบราณของการสร้างการ์ตูนอเมริกันสมัยใหม่
ซึ่งผลงานล่าสุดจาก Blue Sky Studio (“Ice Age”, “Rio”) นั้นแตกต่างจากที่ Pixar, Disney หรือแอนิเมชั่นรายใหญ่อื่นๆ วางจำหน่ายในปีนี้ แต่ก็ไม่ได้แตกต่างไปจากที่คุณควรละเลยเพราะว่าข้ามไป มีตัวเอกคนหนึ่งที่เสียใจกับการตายของแม่ของเธอเมื่อเร็วๆ นี้ และพ่อที่ฉลาดแต่กระจัดกระจายที่รักลูกของเขาแต่ไม่ใช่พ่อแม่ที่แข็งแกร่งที่เธอต้องการอย่างยิ่ง มีโลกที่ซ่อนอยู่คล้ายกับอลิซวันเดอร์แลนด์ที่นางเอกอยากรู้อยากเห็นสำรวจ มีคนดีหลายคนที่เธอเข้าร่วมในสงครามกับคนเลวที่แสดงถึงความโกลาหล
และความเสื่อมโทรม ผู้นำของพวกเขาคือเผด็จการที่ตลกด้วยสำเนียงยุโรป มีตำนานที่จะเกิดขึ้นจริงเมื่อคนดีพาฝักที่บอบบางในการเดินทางไปสู่จุดจบที่พยากรณ์ไว้ มีนักรบหนุ่มที่นางเอกเป็นเพื่อนเจ้าชู้ มีนักรบอาวุโสที่แข็งแกร่งคอยให้คำปรึกษาแก่นักรบที่อายุน้อยกว่า มีเพื่อนสนิทที่ตลกขบขันและราชินีป่าที่สวยงามที่พูดซ้ำซากเกี่ยวกับวัฏจักรของชีวิตแล้วก็ตาย
คนดีคือ Leafmen ภูติป่าตัวจิ๋วที่ดูเหมือนมนุษย์ คนเลวคือ Boggans ซึ่งดูเหมือนภาพวาดนิทานของก็อบลินหรือโทรลล์ เพื่อนสนิทคือหอยทากสองตัวที่บูชาพวก Leafmen และอยากจะเป็นเหมือนพวกมัน แต่ก็ทำไม่ได้ เพราะพวกมันคือหอยทาก Josh Hutcherson จาก “The Hunger Games” พากย์เสียง Nod นักรบหนุ่มผู้มีพรสวรรค์ทางร่างกายแต่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ เช่นเดียวกับ Mary Katherine แห่ง Seyfried เขาพูดด้วยภาษาพูดและสำนวนต่างๆ ของวัยรุ่นที่คุณเคยพบเจอในห้างสรรพสินค้าทุกที่ในอเมริการาวๆ ปี 2013 ไม่มีอะไรพิเศษเกี่ยวกับเขา หรือแมรี่ แคทเธอรีน หรือโรนิน นักรบที่มีอายุมากกว่าที่พากย์เสียง
โดยทาง Colin Farrell หรือ Mandrake คนเลวที่ตลกร้ายที่เปล่งออกมาโดย Christoph Waltz หรือ Mug and Grub เพื่อนสนิทที่เปล่งออกมาโดย Aziz Ansari และ Chris O ‘ดาว. ไม่มีอะไรพิเศษเกี่ยวกับ Queen Tara ที่พากย์โดย Beyonce Knowles นักร้อง-นักแสดง หรือเพลงหลังเครดิตของ Knowles ซึ่งจะได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลออสการ์อยู่แล้ว เพราะเพลงต้นฉบับนั้นบางมาก
การเรียบเรียงมีความน่าดึงดูดใจแต่ไม่โดดเด่น ฉากแอ็คชั่นมีส่วนร่วมแต่ไม่ค่อยน่าตื่นเต้น คะแนนของ Danny Elfman ฟังดูเหมือนคะแนนที่คุณคาดหวังจากการผจญภัยในป่าแอนิเมชั่น ฉันนึกภาพไม่ออกว่ามีใครอ้างว่าเขาโทรมา เช่นเดียวกับที่ฉันนึกไม่ออกว่ามีใครอ้างว่าผู้กำกับคริส เวดจ์ (“ยุคน้ำแข็ง” “โรบ็อตส์”) โทรหาเขา หรือคนเขียนบทก็โทรมาเป็นงานเขียน
รีวิว Epic
แม้ว่าข้อเท็จจริงที่ว่ามีนักเขียนที่มีเครดิตห้าคนแสดงให้เห็นว่าสิ่งที่เราเห็นบนหน้าจอไม่เหมือนกับฉบับร่างแรก ฉบับที่สอง หรือฉบับที่เก้า Wedge ดูเหมือนจะยืนยันเรื่องนี้ในการให้สัมภาษณ์กับ USA Today ในปี 2012 ซึ่งเขาอธิบายแหล่งที่มาว่า “The Leaf Men and the Brave Good Bugs” ของ William Joyce ว่าเป็น “หนังสือที่ยอดเยี่ยม” แต่ “เรื่องราวแปลกตา เราต้องการ สร้างหนังแอคชั่น-ผจญภัยขนาดยักษ์” ยุติธรรมพอ ใครไม่ชอบหนังแอ็คชั่น ผจญภัยขนาดยักษ์ โดยเฉพาะหนังแอนิเมชั่น? ดูอนิเมะ
ปัญหาไม่ได้อยู่ที่ว่าวิสัยทัศน์เปลี่ยนไปเมื่อเปลี่ยนจากหนังสือเป็นหน้าจอ นั่นเป็นความจริงของการดัดแปลงส่วนใหญ่ แต่เปลี่ยนในลักษณะที่ทำให้ผลิตภัณฑ์ขั้นสุดท้ายไม่ธรรมดา ดูหน้าปกของหนังสือ แล้วดูวินาทีใด ๆ จากภาพยนตร์เรื่องนี้ที่มันควรจะเป็นแรงบันดาลใจ โดยที่เห็นได้ชัดว่าอดีตเป็นผลงานของจิตสำนึกเอกพจน์ การแยกตัวออกเป็นภาพยนตร์มีบุคลิกมากเท่ากับรถมินิแวน ภาพยนตร์อย่าง “Epic” ไม่ได้ถูกสร้างขึ้นมามากเท่าที่ผลิตออกมาแล้วจึงนำไปเผยแพร่เป็นมัลติเพล็กซ์ ซึ่งเด็กๆ และผู้ปกครองมองว่าพวกเขาเป็นเหมือนเครื่องปรับอากาศที่มีป๊อปคอร์นเป็นเวลาสองชั่วโมง
หนังเรื่องนี้ได้ต่อความน่าตื่ตาตื่นใจสุดอลังการบอกใบ้ถึงความสง่างามอันน่าเศร้า และความงามและความรู้สึกที่เกินเลยไป แต่เมื่อคุณนั่งดูสิ่งที่ถูกสาปอยู่ตรงนั้น มันคือ “เฟิร์นกัลลี” ซ้ำแล้วซ้ำเล่า อัตราส่วนของอารมณ์ขันและการกระทำและความผูกพันระหว่างพ่อแม่และลูกนั้นเป็นสูตรที่ลงตัว และการออกแบบตัวละครและแอนิเมชั่นที่เหมือนหุ่นจำลองซึ่งเป็นแบบฉบับของประเภทในยุคของ Pixar (และ Pixar เลียนแบบ) ที่ “Epic” ระเหยออกจากจิตใจ ภายในไม่กี่นาทีหลังจากออกจากโรงละคร
ซึ่งเหตุผลเดียวที่รีวิวนี้ไม่ใช่รีวิวระดับหนึ่งดาวเพราะว่าไม่ยุติธรรมที่จะตำหนิ “มหากาพย์” สำหรับความล้มเหลวของจินตนาการที่ดูเหมือนเป็นระบบ ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นอีกตัวอย่างหนึ่งของการวางเดิมพันป้องกันความเสี่ยงหลัง “ทอยสตอรี่” โดยสตูดิโอที่ต้องการให้ตัวการ์ตูนแตกต่างจากการ์ตูนเรื่องอื่นๆ เพียงพอที่จะพิสูจน์การมีอยู่ แต่ไม่แตกต่างกันมากจนไม่สามารถใช้ขาย Happy Meals ได้ และเสื้อยืดและวิดีโอเกม และแน่นอนว่าไม่ใช่ของจริงจนผู้ชมอาจต้องรับมือกับความตกใจของสิ่งใหม่
ขณะดู “Epic” เป็นเรื่องยากที่จะให้ผู้สร้างภาพยนตร์มีความโดดเด่นอย่างฮายาโอะ มิยาซากิ (“Spirited Away”, “Ponyo”) หรือ Jean-Loup Felicioli และ Alain Gagnol (“A Cat in Paris”) หรือ Marjane Satrapi และ Vincent Parronaud ( “Persepolis”) เจริญรุ่งเรืองภายใต้พารามิเตอร์ของสตูดิโออเมริกัน ยากพอๆ กันที่จะเดาว่าผู้กำกับดั้งเดิมอย่าง แบรด เบิร์ด (“The Iron Giant”, “The Incredibles”) หรือ Shane Acker ( “Nine” ในปี 2552) หรือ Henry Selick (“Coraline”) สร้างสรรค์ผลงานด้วยความรัก ความซื่อสัตย์ และความประหลาดใจได้อย่างไร และให้ผู้ชมทั่วไปได้เห็น
แอนิเมชั่นที่น่าตกใจและน่ายินดีที่สุดในภาพสตูดิโอในอเมริกามักจะเกิดขึ้นที่ขอบของภาพยนตร์ เป็นการนอกเรื่องสั้น ๆ จากเนื้อเรื่องหลัก (ดูความฝันสลับฉากใน “Kung Fu Panda 2” ซึ่งดูเหมือนจะวาดด้วยสีน้ำมัน) หรือใน ลำดับหลังเครดิตที่มักจะรู้สึกใกล้ชิดเหมือนการทัวร์พื้นที่ทำงานของศิลปิน ตอนจบของ “Epic” เป็นเรื่องส่วนตัวและน่ารักมากจนฉันดูได้สองชั่วโมง ฉันหวังว่าฉันจะมี
ความรู้สึกหลังดู
ในส่วนของ แมรี่ “เอ็มเค” เด็กสาววัยรุ่น กลับมาที่บ้านของศาสตราจารย์บอมบา บิดาผู้ห่างเหินของเธอ ซึ่งเป็นนักวิทยาศาสตร์พ่อหม้ายที่หมกมุ่นอยู่กับการค้นหาสิ่งมีชีวิตเล็กๆ ที่เขาเชื่อว่าจะอาศัยอยู่ในป่า เอ็มเคไม่ยอมรับที่พ่อไม่สนใจเธอและตัดสินใจทิ้งเขาไปอีกครั้ง อย่างไรก็ตาม สิ่งมีชีวิตเหล่านี้มีอยู่จริงและปกป้องป่าจากบ็อกแกนผู้ชั่วร้ายและแมนเดรกผู้นำของพวกมันที่ต้องการทำลายป่า เว็บดูอนิเมะ
ซึ่งใกล้ครีษมายัน ราชินีทาราเลือกฝักเพื่อสืบทอดพลังการรักษาของเธอ โดยได้รับการคุ้มครองโดย Leaf-Men และหัวหน้าของพวกเขา Ronin อย่างไรก็ตาม พวกเขาประหลาดใจกับการโจมตีของแมนเดรกและบ็อกแกน และราชินีทาราได้รับบาดเจ็บสาหัสจากแมนเดรก
และระหว่างนั้น MK กำลังออกจากบ้านและมองหาสุนัขสามขาของเธอ Ozzy ที่วิ่งเข้าไปในป่า เธอพบว่าราชินีทาราสิ้นพระชนม์และเธอก็ย่อ MK ด้วยพลังของเธอและมอบฝักให้กับเธอ ราชินีธาราต่อไปขอให้เอ็มเคนำฝักไปให้นิ่มกัลลู เมื่อโรนินพบพวกเขา เขาตัดสินใจนำเอ็มเคและฝักมาให้แก่นิม กาลู โดยได้รับการคุ้มครองจากชายหนุ่มลีฟ แมนพยักหน้า และทาก มูบและกรับ ระหว่างการเดินทางสุดอันตราย พวกเขาถูกแมนเดรกไล่ตามที่ต้องการจะผลิบานฝักในความมืดเพื่อทำลายป่า
ในส่วนของ “Epic” เป็นแอนิเมชั่นที่น่ายินดีที่มีเรื่องราวของการต่อสู้ระหว่างความดี เป็นตัวแทนจากสิ่งมีชีวิตเล็กๆ ที่ปกป้องป่าและสิ่งแวดล้อม กับ Boggans ชั่วร้ายที่ต้องการทำลายป่า เนื้อเรื่องมีข้อความที่สวยงามและเป็นความบันเทิงในครอบครัวที่ยอดเยี่ยม โหวตของฉันคือแปด
เรื่องราวธรรมดา ๆ นี้ของตำนานเอลฟิช ที่ซึ่งแฟรี่โฟล์คที่มีมนต์ขลังปกป้องป่าและชีวิตที่ล้อมรอบอยู่ภายใน นำโดยราชินีทารา (พากย์เสียงเป็นภาษาอังกฤษโดยบียอนเซ่ โนวส์) ชาวป่าตัวเล็ก ๆ ตัวเล็ก ๆ คอยปกป้องแก่นแท้ของการสร้างจากความกระหายในการทำลายล้างของตัวแทนของการทำลายล้าง สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า Boggans และ Mandrake ผู้นำที่ชั่วร้ายของพวกเขา (Christoph Waltz) กองกำลังแห่งความดีเหล่านี้นำโดยนักรบผู้มากประสบการณ์ โรนิน (โคลิน ฟาร์เรลล์)
ซึ่งร่วมกับกองพันเอลฟ์ของเขาขี่ม้าฮัมมิงเบิร์ด ผู้อุปถัมภ์คนพิเศษของเขาคือ Nod (Josh Hutcherson) ผู้รักอิสระผู้ไม่สนใจโครงสร้างและกฎเกณฑ์ อย่างไรก็ตาม แฟรี่ลีฟแมนแต่ละคนต้องกลายเป็นส่วนหนึ่งของต้นไม้ใหญ่ เพื่อให้ป่าอยู่รอด โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนนี้ เมื่อเกิดเหตุการณ์ทางดาราศาสตร์ที่หายากทำให้จำเป็นต้องตั้งชื่อราชินีองค์ใหม่ ซึ่งได้รับการคัดเลือกจากการใช้หน่อวิเศษ พิธีนี้หยุดชะงักเพราะการโจมตีของกองกำลังของแมนเดรก ในขณะเดียวกัน ศาสตราจารย์บอมบา (เจสัน ซูเดคิส) ที่ค่อนข้างบ้าคลั่งและเหินห่างพยายามหาหลักฐานว่าชายป่าสีเขียวตัวเล็ก ๆ ที่อาศัยอยู่ในป่า มากจนทำให้แมรี่ แคทเธอรีน ลูกสาวคนเดียวของเขา เศร้าโศกหลังจากการตายของแม่ของเธอ
ฉันจะพูดอะไรได้ ฉันรักนางฟ้าและมนต์เสน่ห์ของธรรมชาติ ที่นี่ “มหากาพย์” นำเสนอภาพงานเลี้ยงของป่าหลงเสน่ห์ควบคู่ไปกับเรื่องราวการต่อสู้ระหว่างความดีและความชั่วที่มีอายุเก่าแก่ – หรือภาพที่แสดงให้เห็นที่นี่ว่าเป็นความขัดแย้งระหว่างชีวิตและความเสื่อมโทรม ข้อบกพร่องที่เห็นได้ชัดที่จะชี้ให้เห็นคือโครงเรื่องทั่วไปและคาดเดาได้ ซึ่งนำเสนอสิ่งที่คาดหวังโดยพื้นฐานแล้ว ความล้มเหลวในการปลูกฝังความรู้สึกแปลกใหม่ ด้วยอารมณ์ขันที่พอเหมาะพอดี ต้องขอบคุณผู้ใหญ่ใจดีและเน้นที่เสียงหัวเราะของครอบครัว
อย่างไรก็ตาม “Epic” ทำตามคำมั่นสัญญาที่ให้ความบันเทิงแก่ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ การดึงดูดสายตาด้วยเส้นเรื่องที่น่าดึงดูด เหมาะสำหรับผู้ปกครองหรือผู้ใหญ่ที่กำลังมองหาช่วงเวลาดีๆ จะต้องพึงพอใจกับน้ำเสียงที่มีมนต์ขลัง เหมาะอย่างยิ่งสำหรับการแยกตัวออกจากความธรรมดาในชีวิตประจำวัน
ข้อบกพร่องบางอย่างยังสามารถพบได้ในรูปแบบที่ค่อนข้างคลุมเครือของตัวละครซึ่งส่วนใหญ่รู้สึกเหมือนเป็นกระดาษแข็งที่ถูกตัดออกจากเนื้อไม่ดีโดยมีเพียงความสัมพันธ์ที่สัมผัสระหว่างพ่อกับลูกสาวที่ตีบ้านจริงๆ ตัวละครรองบางตัวมีอารมณ์ขันได้ไม่ดีนัก (เช่น ตัวทากและหอยทาก) ในขณะที่เนื้อเรื่องโดยรวมดูค่อนข้างจะหนักหน่วงตามระยะเวลาที่ดำเนินไป
โดยเฉพาะอย่างยิ่งตัวละครของ Nod ดูเหมือนจะเป็นแนวคิดที่พลาดไป เนื่องจากเขาไม่มีโครงสร้างเพียงพอที่จะพัฒนาความสัมพันธ์ใดๆ กับ Ronin หรือ M.K. ได้ จึงเพิ่มความรู้สึกฟุ่มเฟือยให้กับบทบาทของเขาในภาพยนตร์ อย่างไรก็ตาม จุดอ่อนที่แฝงอยู่นั้นไม่สามารถพิสูจน์ได้ว่าเป็นผลเสียจากการดูแบบครอบครัว ทำให้เป็นงานฉลองที่รับชมซ้ำได้สำหรับสายตาและจินตนาการ โดยไม่เคยกระทบกับแอนิเมชั่นคลาสสิกเลย รีวิวการ์ตูน
