รีวิว Paprika
ผมเคยเขียนผู้กำกับอะนิเมะชื่อดังผู้ล่วงลับอย่าง Satoshi Kon ไปเมื่อหลายสิบวันก่อน เขาผู้มีเครดิตจากอะนิเมะเรื่องแรก Perfect Blue ในปี 1997 ก่อนที่จะตามมาด้วย Millennium Actress (2002), Tokyo Godfathers (2003), Paranoia Agent (2004) และ Paprika (2006) ขณะที่งานชิ้นสุดท้ายยังไม่ทันเสร็จ เขาก็มาเสียชีวิตไปเสียก่อน ดูอนิเมะออนไลน์
วันนี้ ผมจะขอหยิบผลงานหนึ่งของผู้ชายคนนี้มาเขียนถึงให้อ่านกัน งานที่ชื่อ “Paprika” นั่นเอง
หลังประทับใจไปก่อนหน้าแล้วกับ Magnetic Rose ใน Memories และ Tokyo Godfathers ผมพบว่า นี่คือ งานที่น่าตื่นตาตื่นใจที่สุดของ Kon มันเกือบจะได้เป็นงานกำกับชิ้นที่สองของเขาอยู่แล้ว ถ้าหากว่า Rex Entertainment บริษัทจัดจำหน่ายของ Perfect Blue ไม่ล้มละลายไปเสียก่อน สุดท้ายงานนี้ก็ต้องถูกพับไป ก่อนที่จะถูกดึงกลับมาสร้างอีกครั้งในอีกสิบกว่าปีถัดมา
ลักษณะงานโดยส่วนใหญ่ของ Kon คือการผสมผสานเรื่องราวของความจริงและจินตนาการเข้าด้วยกัน นำเสนอเรื่องราวปมในจิตใจอันดำมืดออกมาเป็นงานภาพเคลื่อนไหว ที่น่าตื่นตา ตื่นใจ และ Paprika ก็อยู่ในข้อนั้น เรื่องราวของความฝันของมนุษย์ที่ปกติก็อยู่จิตของใครของมัน
ไม่อาจแบ่งสรรร่วมฝันกับใครได้ และเป็นความลับเฉพาะตัวที่มีเพียงผู้ฝันเท่านั้น ที่จะสร้างมัน จดจำ หรือลืมมันไป ไอเดียของการเก็บข้อมูลความฝันจากสมองอัจฉริยะของเด็กหนุ่มร่างอ้วนๆ คนหนึ่ง กลายมาเป็นเทคโนโลยีที่สุดล้ำเหนือจินตนาการ
อุปกรณ์เก็บข้อมูลความฝันที่ชื่อ “ดีซีมินิ” ที่ยังอยู่ในขั้นทดลอง และยังเขียนโปรแกรมควบคุมได้ไม่สมบูรณ์ ได้ถูกขโมยไปอย่างไม่รู้สาเหตุ ทีมค้นคว้าวิจัยจำเป็นต้องสืบหาเจ้าเครื่องนี้ที่หายไป ก่อนที่ท่านประธานจะรับรู้
แต่ดูเหมือนทุกอย่างจะสายไป ท่านประธานล่วงรู้ข่าวนี้เสียแล้ว ทั้งยังตั้งหน้าตั้งตาจะหยุดการทดลองที่มีความเสี่ยงสูงนี้เสียด้วย และดูเหมือนกับว่า ทีมทดลองเอง ก็ยังปกปิดเรื่องการนำดีซีมินิมาใช้ทดลองในการรักษา และบำบัดจิตด้วยความฝันอยู่เช่นกัน
ในวันที่ทีมวิจัยยังไม่ได้เขียนโปรแกรมการควบคุมการเชื่อมโยงความฝันเข้า กับระบบของดีซีมินิ การถูกเข้าครอบงำในความฝัน และการขโมยความฝัน คือภัยร้ายที่ยังยากที่จะควบคุม
ดร.ชิบะ ด็อกเตอร์สาว ที่ดูเหมือนจะเป็นผู้เชี่ยวชาญในการควบคุมและรักษาความฝันมากที่สุด ดร.โทคิตะ ด็อกเตอร์ร่างใหญ่ตัวอ้วนๆ ผู้คิดค้นดีซีมินิ อัจฉริยะที่ยังมีหัวใจเด็กๆ อยู่ข้างใน ส่วนโอซาไน ไม่ได้เป็นผู้เชี่ยวชาญ แต่เป็นเจ้าหน้าที่ในศูนย์ที่ดูจะสนใจแต่การสร้างอำนาจให้ตัวเอง ขณะที่ ดร.ฮิมูโร่ ที่เพิ่งออกจากทีมไปก็กำลังถูกมองเป็นผู้ต้องหา
แล้วปาปริก้าเป็นใครกัน เธอเป็นผู้หญิงในฝันของสารวัตรโคนาคาว่า ผู้ที่เข้ามารับการรักษาบำบัดจิต เธอเคยถามว่า “คุณไม่คิดว่าความฝันหรืออินเตอร์เน็ตนั้นเหมือนกันหรอกหรือ มันต่างก็เป็นที่ผู้คนเข้ามาพักผ่อนทางจิตใจ”
ดูเหมือนกับ Satoshi Kon จะไม่ค่อยชอบวิทยาศาสตร์สักเท่าไหร่ คำพูดของประธานบริษัทสะท้อนอะไรบางอย่างออกมา “วิทยาศาสตร์ไม่มีอะไร นอกจากเด็กที่ยังไม่โต” อาจเป็นจริงในบางแง่มุม บางครั้งก็เราก็ฝันเฟื่องเรื่อยเปื่อยไปว่า
อยากทำโน่น อยากมีนี่ สุดท้าย ด้วยความปราดเปรื่องที่เรามี เราก็ทำมันขึ้นมาให้เป็นจริงจนได้ แต่เรากลับหลงลืมที่จะคิดถึงผลกระทบบางอย่างจากการใช้มันโดยมนุษย์ที่มีทั้ง ดีและชั่วปะปนกัน
รีวิว Paprika
การสร้างเทคโนโลยีด้วยแรงขับเคลื่อนแบบเด็กๆ ภายใน ทำให้ไม่ได้ใส่ใจคิดให้รอบคอบถึงผลที่จะเกิดขึ้นภายหน้า มีความฝัน ก็สร้างสิ่งประดิษฐ์อันมีแรงบันดาลใจจากความฝัน แต่ลืมคิดถึงผลร้ายจากคนไม่ดีที่จะนำเทคโนโลยีสุดล้ำนั้นไปใช้ สุดท้าย เรื่องร้ายก็เกิดขึ้นและลุกลามใหญ่โตมากมาย รีวิวการ์ตูนออนไลน์
หลายครั้ง คนเราแสวงหาอำนาจ หรือการได้มีอิทธิพลในการสั่งการควบคุมผู้อื่น แต่กลับปล่อยให้ความคิดด้านมืดเข้ายึดกุมจิตใจตัวเอง หลงไปร่วมมือหรือแม้กระทั่งกลายเป็นเครื่องของคนเลว ซึ่งคนเลวอีกคนนั่น ก็มีอำนาจอยู่ในมือ แถมยังมีความฝันอันแสนโลภอยู่ภายในใจด้วย
สองสิ่งจากสองคนรวมกัน สร้างความยุ่งเหยิงอย่างมากมายให้กับตัวละครฝ่ายดีต้องเข้ามาแก้ ส่วนหนึ่งก็เพื่อลบล้างความผิดส่วนหนึ่งที่ตนได้ก่อไว้ แต่ในความคิดของผม มันไม่ใช่จะลบล้างไปได้ทั้งหมดหรอกครับ สิ่งที่เหลืออยู่หลังฝันร้ายต่างหาก ที่ยังคงเป็นดั่งอนุสรณ์พาให้รำลึกถึงความทรงจำที่เลวร้ายในอดีต
โดยส่วนตัว ผมชอบ Paprika ที่เลื่อกเดินเรื่องบนสองปมที่อยู่ซ้อนทับอยู่ด้วยกัน การบำบัดจิตของสารวัตรที่เกิดจากปมในใจในช่วงวัยรุ่น กับเรื่องร้ายที่ลุกลามในโลกของความฝันที่ใครคนหนึ่งกำลังก่อการอยู่
ดูอะนิเมะเรื่องนี้แล้วอาจจะคิดถึงภาพยนตร์ฮอลลีวู้ดเพื่อเข้าฉายไปไม่ นาน ผมมีความเชื่อว่า Inception คงได้แรงบันดาลใจไปบ้างจากอะนิเมะเรื่องนี้ มันพาให้เราเข้าอยู่ในฝันนานจนเกินไป จนบางที เราต้องกลับมาถามตัวเองบ่อยครั้งว่า “นี่เราตื่นจากความฝันหรือยังเนี่ย”
งานภาพช่างน่าตื่นตาตื่นใจ เมื่อจินตนาการมาบรรจบกับความเป็นจริงผ่านลายเส้นเนียนๆ ผนวกเข้ากับเพลงประกอบสะดุดใจ ไปๆ มาๆ ผมคงต้องไปหยิบผลงานเก่าๆ มาเขียนถึงบ้างแล้วสิเนี่ย
ความรู้สึกหลังดู
มีภาพยนตร์ที่ดีและรอบคอบบางเรื่องที่สร้างขึ้นเกี่ยวกับโสเภณี เช่น “Belle de Jour”, “Never on Sunday”, “Scandal” เป็นต้น – แต่นี่ไม่ใช่หนึ่งในนั้น หน้าจอเต็มไปด้วยหน้าอกที่เด้งดึ๋งๆ ซึ่งทั้งหมดมีขนาดและรูปร่างของแตงโม ด้านหลังที่แข็งแรง และพุดดิ้งขนดก ทั้งตัวผู้และตัวเมีย มีเพียงภาพระยะใกล้เท่านั้นที่ถูกตัดออกเพื่อปกป้องผู้กระทำผิด รีวิวอนิเมะ
Debora Caprioglio คือ Paprika หญิงโสเภณีในอิตาลีสมัยใหม่ที่มีใบหน้าของวัยรุ่นและร่างกายของตัวอย่าง Homo sapiens เพศหญิงที่นำแนวคิดเรื่องการสืบพันธุ์และการเลี้ยงดูมาสู่ระดับที่ดีที่สุด
มีความศักดิ์สิทธิ์ในความเอื้ออาทร เธออยู่ที่นี่ด้วยใบหน้าไร้เดียงสาที่น่ารักของเธอและเสียงแหบห้าว เริ่มต้นในโสเภณีชาวโรมันที่อาศัยอยู่โดยสาวเปลือยกายร่าเริง และมีกำแพงตรงออกจากย่านโคมแดงของเมืองปอมเปอี นี่ไม่ใช่ภาพลามกอนาจารแบบฮาร์ดคอร์ แต่มันน่าเบื่อพอๆ กันอย่างรวดเร็ว
พริกขี้หนูถูกจับโดยแมงดาที่ทำร้ายเธอ มันไม่ใช่โศกนาฏกรรม เธอเป็นเด็กหน้าด้านและให้ดีที่สุดเท่าที่เธอได้รับ ไม่มีฉากเศร้าในภาพยนตร์หรือฉากที่ให้ความกระจ่าง เธอตกหลุมรักกะลาสีเรือ แต่ก่อนที่ความสัมพันธ์จะพัฒนา เขาก็ออกทะเล สัญญาว่าเขาจะกลับมา
อันที่จริงเขากลับมาในตอนจบของหนัง และคราวนี้ Paprika ได้แต่งงานกับเคาท์สูงอายุที่เสียชีวิตในทันที ทำให้ Paprika สามารถซื้อเรือสำราญให้กับกะลาสีของเธอได้ตามที่เขาต้องการมาโดยตลอด
ความตั้งใจของผู้กำกับ Tinto Brass ดูเหมือนจะไม่เพียงแค่สร้างความบันเทิงให้กับผู้ชมเท่านั้น เพราะนี่เป็นอย่างอื่นที่ไม่ใช่ความบันเทิง แต่เพื่อให้ผู้ชมอ้าปากค้างอยู่ในที่นั่งของเขาที่หยาบคาย
ตัวอย่าง? โสเภณีที่น่าดึงดูดและน่ารักอยู่บนเตียงมรณะของเธอในซ่อง ฝูงชนรวมตัวกันรอบๆ ผู้หญิงที่กำลังจะตาย และมีคนร้องเรียกหมอ เขาโผล่ออกมาจากฝูงชนในชุดชั้นในและอ้างว่าสายเกินไปที่จะช่วยเธอ
“ฉันต้องการนักบวช” เธอบ่น นักบวชในชุดชั้นในสีดำสวมไม้กางเขนที่คอ ผลักเขาออกจากฝูงชนและรับสารภาพ หญิงสาวที่ป่วยเป็นโรคนี้เปลือยกายอยู่บนเตียงโดยสมบูรณ์และกางขาออกจากกัน และผู้กำกับก็วางกล้องไว้ระหว่างเท้าของเธอเพื่อยิงขึ้นไปข้างบน เพื่อให้อาการแสดงที่หัวหน่าวของเธอหยิกเป็นลอนเป็นลอนเด่นชัดในช็อต ประเด็นคืออะไร?
บทกวีของออสการ์ วิลเลียมส์ที่เราอ่านในโรงเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายล่องลอยเข้ามาในจิตสำนึกของฉัน
“นี่มันรูปร่างลามก เปลือยเปล่า และน่ารังเกียจอะไรเช่นนี้ หางวัวแช่แข็งในร้านขายเนื้อ ยาวและไร้ชีวิตชีวาบนท่อนไม้ขนาดใหญ่ที่ขวานของยักษ์เริ่มสับสับ”
ในท้ายที่สุด พริกปาปริก้าและเพื่อนคนหนึ่งนั่งบนระเบียงและชมเรือสำราญของกะลาสีเรือล่องไปตามแม่น้ำหรือทะเลสาบอย่างเพลิดเพลินไม่รู้จบ กล้องลอยไปและจับจ้องไปที่รอยย่นของรูปปั้นนู้ดที่เย็นชา ไม่ยอมใครง่ายๆ และคงอยู่ที่นั่นในขณะที่เครดิตจบ เป็นข้อสรุปที่เหมาะสม
Tinto Brass ได้ทำบางสิ่งที่น่าจับตามองในใจฉัน เขาเลือกทำหนังอีโรติก ซึ่งผมก็โอเค
ฉันสนใจหนังอีโรติก โดยธรรมชาติแล้ว พวกมันสนุกและดีที่หลีกเลี่ยงความเสียหายที่เกี่ยวข้องกับสื่อลามก แต่สิ่งเหล่านี้ก็มีส่วนลึกในตัวเราเช่นกัน ซึ่งเกี่ยวข้องกับการแสดง
ในภาพยนตร์อีโรติก คุณจะมีนักแสดง (อย่างน้อยที่สุดนักแสดง) ที่แสดงเป็นตัวละครที่แสดงให้เราดู ในสื่อลามกไม่มีความแตกต่าง ในอีโรติกก็มี Tinto ทำงานได้ดีขึ้นเข้าใจสิ่งนี้และเล่นกับมัน – บางครั้ง – อย่างมีประสิทธิภาพ
ภาพยนตร์เรื่องนี้มีลักษณะการทำงานที่แย่กว่า และดีกว่าในเรื่องที่เรื่องราวเป็นไปตามวัตถุประสงค์ เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับการแสดงอีกชั้นหนึ่ง นางเอกของเราไม่เพียงแต่แสดงเพื่อความสุขของเราเท่านั้น แต่ยังเพื่อ (ในฐานะโสเภณี) สำหรับผู้ชายที่ดูเหมือนไม่มีที่สิ้นสุด
ดังนั้นการตั้งค่าจะดี
การสร้างสิ่งที่เร้าอารมณ์นั้นต้องการให้ศิลปินที่รับผิดชอบตัดสินใจว่าอะไรเร้าอารมณ์ ตอนนี้มันเป็นเรื่องของสไตล์ล้วนๆ ไม่ใช่ศิลปะ ทางเลือกที่เขาทำในครั้งนี้แตกต่างไปจากที่เขารู้จัก แม้ว่าจะดูเหมือนเพียงผิวเผินก็ตาม แต่ผู้หญิงคนนี้อ้วนจริง ๆ หนาเอว เธอมีฟันที่ไม่ดีและ (สิ่งเดียวที่สำคัญจริงๆ) เธออุ้มตัวเองอย่างสง่างาม
ฉันคิดว่าคุณต้องการส่งต่อสิ่งนี้ การประเมินของเท็ด — 1 จาก 3: คุณสามารถหาสิ่งที่ดีกว่าที่จะทำในส่วนนี้ในชีวิตของคุณ
ฉันไม่ละอายที่จะยอมรับว่าฉันซื้อ “Paprika” เพื่อดู Deborah Caprioglio เปลือยเปล่าและในฉากเซ็กซ์ ผู้หญิงคนนั้นมีความงามที่เป็นเอกลักษณ์ที่ทำให้เธอมีเสน่ห์มาก ฉันจะทำอะไรได้บ้าง ฉันชอบหนังเรื่องนี้เพราะว่าเนื้อหา (ไม่ใช่แค่เรื่องเพศ) หลังจากที่ฉันดูมัน โครงเรื่องดูหยาบแต่
จัดการได้อย่างสมบูรณ์แบบ และในความคิดของฉัน เหมาะสมกับแผนก “ภาพยนตร์ศิลปะ” การแสดงความทุกข์ทรมานของผู้หญิงในสถานการณ์นี้เป็นเรื่องน่าเศร้าที่ยั่วยุและสะเทือนอารมณ์ และความเร้าอารมณ์เล็กน้อยก็ไม่เสียหาย
การแสดงก็ดี โดยเฉพาะคาปริโอกลิโอ ฉากเซ็กซ์มีความร้อนแรงและปรับโทนของภาพยนตร์ ตรวจสอบฉากเซ็กซ์สไตล์คนชอบสุนัขบนรถไฟ เยี่ยมเป็นพิเศษสำหรับแฟน ๆ ของเดโบราห์
ดูหนังเรื่องนี้ด้วยความคาดหวังต่ำและคุณอาจจะชอบมัน และถ้าคุณได้รับภาพยนตร์เรื่องนี้สำหรับภาพเปลือยและฉากเซ็กซ์ คุณจะไม่เสียใจ! แต่ถ้าคุณกำลังมองหา Tinto Brass ที่ดีที่สุด คุณก็จะรู้สึกพึงพอใจเช่นกัน รีวิวหนังการ์ตูน
