รีวิว Rio
Rio แอนิเมชั่นเบาสมองดูสบายว่าด้วยนกมาคอว์สีน้ำเงินนามว่าบลู กับการผจญภัยครั้งใหญ่ของมันครับ เพราะมันน่ะถูกเลี้ยงโดยมนุษย์มาตลอด แต่ก็มีอันต้องผจญภัยในโลกกว้าง เพื่อหนีให้พ้นจากการตามล่าของคนไม่ดี และหาทางกลับสู่มือเจ้าของให้ได้ดูอนิเมะออนไลน์
ก็ดูเพลินดีครับ ฮาได้เรื่อยๆ ความยาวพอดีๆ (ประมาณชั่วโมงครึ่ง) ตัวละครก็ถือว่าพอเหมาะครับ ที่ขโมยซีนก็ขโมยซีนไป ที่แสดงนำก็แสดงนำไป เพียงแต่ระดับความโดนอาจไม่มากเท่าพวก Finding Nemo แต่ก็ถือว่าพอสนุกได้พอๆ กับ Madagascar
การเขียนถึงการ์ตูนนี่บางทีก็ยากครับ เพราะเชื่อว่าคงมีคนมากมายที่รู้สึกว่าตัวเองเลยวัย ไม่ดูอะไรประมาณนี้แล้ว ซึ่งก็ไม่แปลกครับ เพราะเมื่อเราโตขึ้นเราก็อาจสนุกกับสิ่งที่เราเคยชอบเมื่อตอนเด็กๆ น้อยลง เหมือนโทรศัพท์ของเล่นที่เล่นตอน 8 ขวบมันอาจสนุกมากมาย แต่พอเราโตขึ้น เราก็รู้สึกว่ามันไม่สนุกเท่า iPhone
แต่บางครั้งการย้อนไปดูการ์ตูนสนุกๆ สักเรื่องเพื่อคลายเครียดมันก็เป็นการพักผ่อนที่ไม่เลวครับ ไม่ต้องคำนึงถึงเหตุผล เพลินไปกับจินตนาการและเรื่องราว พักจากโลกความจริงที่หนักๆ บ้าง มันก็เป็นการชาร์จแบตชาร์จความสุขที่ได้ผลไม่น้อย
เอาเป็นว่าเรื่องนี้ดูได้เรื่อยๆ ครับ เน้นขำเน้นฮา แต่ความลงตัวยังไม่มากเท่าพวก การ์ตูน Pixar (ไม่นับ Cars และ Brave นะครับ) แต่ก็ไม่แน่นะ หากใครไม่ชอบ Pixar แต่ชอบสไตล์การ์ตูนอื่นๆ ที่ไม่ได้มาจากหลังคา Pixar เรื่องนี้ก็อาจจะถูกใจกว่าที่คิดก็ได้ครับ
Rio (2011) เป็นภาพยนตร์อนิเมชั่นเรื่องยาวของค่าย 20th Century Fox ที่ออกฉายปี 2011 และทำรายได้ 484.6 ล้านดอลลาร์สหรัฐ จากทุนสร้างเพียง 90 ล้านดอลลาร์สหรัฐ ต้องบอกว่าในสมัยตอนที่ผมดูก็รู้สึกภาพสวยอลังการงานสร้างบวกกับเสียงเพลงประกอบที่ต้องยอมรับว่ายอดเยี่ยมไพเราะทั้งแบบเสียงไทยและอังกฤษ ซึ่งแม้ผมจะดูพากย์ไทยแต่ก็มีบางเพลงที่เป็นภาษาอังกฤษแนบมาด้วย และต้องชมเลยว่าเพลงในเรื่องนี้เพราะๆทั้งนั้นแม้จะฟังไม่รู้เรื่องแต่มันก็ประกอบเรื่องได้อย่างไพเราะยอดเยี่ยมสวยงาม
แต่พอมาได้ดูในปีนี้2019ก็รู้สึกว่าทางด้านภาพที่ใช้ CGI (Computer Generated Imagery)ของเรื่องนี้มันดูหยาบๆโล้นๆประหยัดๆไร้รายละเอียดในบางฉาก สงสัยสมัยก่อนคงไม่ได้ดูจริงจังขนาดนี้เลยไม่ได้สังเกตุหรือเป็นเพราะการเปลี่ยนผ่านของเทคโนโลยีก็ไม่ทราบ ทำให้รู้สึกถึงความแตกต่างนี้ แต่ก็นั่นแหละแม้สมัยก่อนจะยังทำได้ไม่ดีแต่ก็เป็นการ์ตูนอนิเมชั่นที่ตอนที่ผมได้ดูครั้งแรกในสมัยก่อนก็ประทับใจได้ไม่ยาก
รีวิว Rio
เรื่องย่อ Rio (2011) เจ้านกฟ้าจอมมึน ว่าด้วยเรื่องของเจ้านกมาคอว์สีฟ้าที่โดนจับผลัดหลงจากถิ่นมาที่ รัฐมินนิโซตา ของสหรัฐอเมริกา ก่อนที่นักอนุรักษ์พันธุ์นกชาวบราซิลจะมาพบเข้าและบอกว่ามันอาจจะเป็นนกมาคอว์สีฟ้าเพศผู้ตัวสุดท้ายบนโลก เจ้าของแสนสวยของเธอจึงต้องพาเจ้า”บลู”มาคอว์สีฟ้าตัวนี้ไปยังริโอเพื่อไปผสมพันธุ์กับมาคอว์สีฟ้าเพศเมียอีกตัวที่ทั้งสองอาจจะเป็นมาคอว์2ตัวคู่สุดท้ายบนโลกก็เป็นได้
ความประทับใจ อย่างที่บอกว่าสิ่งที่ดีของเรื่อง Rio (2011) ก็คือภาพที่ในสมัยนั้นถือว่าดีและสวยงามอีกทั้งเพลงประกอบก็ยอดเยี่อยมเพราะอนิเมชั่นเรื่องนี้เป็นอนิเมชั่นที่ขายความบันเทิงและเสียงเพลงจึงไม่แปลกที่เวลาดูจบจะรู้สึกดีฟีลกู๊ดอมยิ้มแม้จะไม่ได้มีการอมยิ้มตลอดทั้งเรื่องแต่ก็รู้สึกสนุกได้ประปราย
นอกเหนือจากนั้นภายในเนื้อเรื่องก็ยังคงแทรกเนื้อหาสาระความประทับใจและความอบอุ่นให้เห็นอยู่บ้าง แม้จะสื่อ ออกมาในรูปแบบของตัวละครที่เป็นนกแต่ก็ทำให้เรารู้สึกได้ถึงความคิดสร้างสรรค์ของเนื้อเรื่อง
และต้องบอกว่าความรู้สึกของเรื่องตอนท้ายไคลแม็กซ์ของเรื่องฉากสุดท้ายบนท้องฟ้าที่เป็นเหมือนบททดสอบให้กับบลูมาตลอดทั้งเรื่องตอนเด็กๆผมรู้สึกประทับใจมากแม้ในตอนนี้จะไม่ได้อินมากมายเท่ากับเมื่อก่อน แต่ความรู้สึกหลังจากได้ดูอีกครั้งมันก็ยังทำให้เรารู้สึกดีและประทับใจได้เหมือนเช่นเคยเหมือนย้อนๆไปวันเก่าสมัยที่เรายังเป็นเด็กๆ
ความรู้สึกหลังดู
ภาพยนตร์อนิเมชั่นเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ดูเน้นเอาสนุกเพลิดเพลินบันเทิงแต่ไม่ค่อยมีสาระมากมายนัก หากคุณกำลังหาหนังแนวรู้สึกดีฟีลกู๊ดเพลงเพราะๆดูละก็ Rio (2011) ความยาว1ชั่วโมงครึ่ง ก็อาจจะเป็นอนิเมชั่นที่ทำให้คุณรู้สึกแบบนั้นได้ แต่หากจะเปิดให้ลูกหลานดูละก็นั่นถือว่ายอดเยี่ยม เพราะการ์ตูนเรื่องนี้คงจะเสริมสร้างจินตนาการให้กับเด็กๆและเพลิดเพลิงบรรเทิงไปในเวลาเดียวกันด้วย ขอบคุณครับรีวิวอนิเมะ
ขอจบการบรรยาย #ความรู้สึกหลังดู Rio (2011) เจ้านกฟ้าจอมมึน ไว้เพียงเท่านี้หากมีคำผิดหรือพิมพ์ผิดพลาดประการณ์ใดขออภัยมาไว้ที่นี้หรือหากใครต้องการแสดงความคิดเห็นก็สามารถทำได้ที่ด้านล่าง
หรือหากผมเข้าใจเรื่องราวใดในเรื่องผิดไปก็สามารถติชมได้ด้านล่าง สุดท้ายนี้ขอบอกว่า ใช้ชีวิตให้มีสติและมีสติเมื่ออยู่กับคนที่เรารัก เพราะเวลามีค่า ควรใช้เวลากับคนที่เรารัก ขอบคุณที่สละเวลาในการอ่านมาจนถึงจุดนี้ หากท่านไม่อยากเสียเวลาในการทำสิ่งใดๆก็จงจำไว้ไม่แน่ผมอาจเคยทำมาแล้ว อยากให้ท่านมาเสพข้อมูลจากผมได้ที่นี่ ที่เพจ “โลกแคบ”ขอบคุณครับ
ในใจนั้นยังมีอีกมากในปี 2011 ที่ฉันยังไม่ได้ดู จนถึงตอนนี้ แต่ฉันชอบหนังเรื่องนี้มากหลังจากที่ได้ดูมันเมื่อมันออกมาในวันนี้ จากตัวอย่างและโฆษณา ดูเหมือนแอนิเมชั่นที่สดใส สดชื่น และสนุกสนาน และในใจของฉันมันเป็นมากกว่านั้น และฉันหมายความตามนั้นจริง ๆ เมื่อฉันพูดว่ามันเป็นรายการโปรดของฉันแห่งปีจนถึงตอนนี้ แม้กระทั่ง Rango ที่โดดเด่น (ถ้าเข้าใจผิดไปบ้าง)
สิ่งที่ฉันชอบมากที่สุดเกี่ยวกับริโอคือพลังของมัน ริโอสำหรับฉันมีพลังมากกว่าภาพยนตร์ Ice Age (จากทีมเดียวกัน) ทุกเรื่อง และพลังของภาพยนตร์เรื่องนั้นก็แพร่เชื้อได้อย่างแท้จริง สองเหตุผลโดยเฉพาะอย่างยิ่งทำให้มันเป็นเช่นนั้น อย่างหนึ่งคืองานเขียน ฉันไม่ได้คาดหวังว่างานเขียนจะเฉียบคม ตลกขบขัน และมีไหวพริบขนาดนี้ เมื่อได้ดูงานก่อนหน้านี้ที่นักเขียนเคยเขียนไว้
ในขณะที่เรื่องตลกมีมากมายและมาแบบเข้มข้นและรวดเร็ว อีกอันเป็นเพลงประกอบ มีรสชาติแบบบราซิลแท้ๆจำนวนมากและมีความเอร็ดอร่อย ฉันชอบจังหวะของแซมบ้าและบอสซาโนวาที่เต้นเป็นจังหวะตลอด และความสนุกเพิ่มเติมที่จะต้องมีในการเริ่มต้นสไตล์บัสบี้ เบิร์กลีย์ และตอนจบของคาร์เนวัลที่น่าตื่นตาตื่นใจอย่างแท้จริง เรื่องราวอาจไม่ใช่ต้นฉบับหรือไม่จำเป็นต้องเป็น แต่เป็นไปอย่างรวดเร็วด้วยฉากบันเทิงมากมายและแทบจะคาดเดาได้ยาก
นอกจากนี้ยังมีบทเรียนชีวิตที่จำเป็นที่นี่ซึ่งผสมผสานกันอย่างลงตัวโดยไม่รู้สึกว่าถูกเหยียบย่ำหรือเทศนา ฉันก็รักตัวละครเช่นกัน Blu เป็นที่รักและเปล่งออกมาอย่างยอดเยี่ยมโดย Jesse Eisenberg จาก The Social Network Jewel เป็นคู่รักที่น่ารัก และเคมีของเธอกับ Blu นั้นให้ความบันเทิงและน่ารักอย่างไม่รู้จบ ก่อนหน้านี้ แอนน์ แฮททาเวย์ พากย์เสียง Haru ให้พากย์เสียงภาษาอังกฤษของ
The Cat Returns เธอทำได้ดีในเรื่องนั้น แต่ในริโอ เธอเก่งกว่า พูดน้อยมากกว่า และเสียงหอนน้อยลง ฉันชอบนกกระตั้วตัวร้ายไนเจล (ที่เลี่ยงไม่ให้เป็นการ์ตูนล้อเลียนและชอบและเปล่งออกมาอย่างน่าอัศจรรย์โดยเจอร์เมน เคลมองต์) และบูลด็อกที่น้ำลายไหลไม่หยุด นอกเหนือจากองค์ประกอบข้างต้นแล้ว สิ่งที่ทำให้ริโอยังเป็นแอนิเมชั่นซึ่งน่าทึ่งมาก
ฉันไม่ได้ดูหนังแอนิเมชั่นมานานแล้ว (และฉันเป็นแฟนตัวยงของแอนิเมชั่น) โดยเฉพาะอย่างยิ่งสีนั้นเข้มข้นและอบอุ่นมาก ตัวละครยังได้รับการออกแบบอย่างสวยงามโดยเฉพาะ Blu ของตัวละครในเรื่อง และรวมถึงตัวละครรองด้วย และฉากและฉากหลังก็น่าทึ่งด้วยความสมบูรณ์และความอบอุ่นที่สดชื่น โดยสรุปแล้ว ภาพยนตร์แอนิเมชั่นยอดเยี่ยมและเรื่องโปรดแห่งปีของฉันจนถึงตอนนี้ 10/10 เบธานี ค็อกซ์
บลู (เจสซี่ ไอเซนเบิร์ก) เป็นนกแก้วมาคอว์ที่ถูกจับและลักลอบนำเข้าอเมริกา นกตัวนี้หลงทางและถูกลักพาตัวโดยสาวน้อยลินดา พวกเขาเติบโตมาด้วยกัน เธอเป็นเจ้าของร้านหนังสือและเขาสนิทสนมกันมาก ทูลิโอ นักวิทยาศาสตร์ชาวบราซิลบอกลินดาว่าบลูเป็นเพศผู้ตัวสุดท้ายในสายพันธุ์ของเขา และเธอต้องพาบลูไปรีโอเดจาเนโร
เมื่อพวกเขาไปถึงริโอ บลูและจิวเวล (แอนน์ แฮททาเวย์) ผู้หญิงก็ถูกขโมย นี่คือขนมที่มีสีสันสดใส เป็นการแสดงแสงนีออนที่ทำให้ฉันเหนื่อย เรื่องราวไม่ได้มีอะไรพิเศษ ตัวละครดูดี แต่ฉันไม่เห็นพลังเหลืออยู่มากนัก ไม่มีอะไรพิเศษไปกว่าสีที่สดใสเป็นพิเศษ เป็นหนังเด็กที่ดี พวกเขาจะฟุ้งซ่านด้วยสีสันที่สวยงามทั้งหมด
แต่คุณอาจเดาได้ด้วยชื่อหนัง นักเขียนและผู้กำกับ Carlos Saldanha ได้สร้างคุณลักษณะที่ดีเกี่ยวกับประเทศบ้านเกิดของเขา รวมถึงหัวข้อต่างๆ เช่น ฟุตบอล งานรื่นเริง และป่าฝน แต่ยังมีการอ้างอิงถึงประเด็นที่ร้ายแรงกว่านั้นด้วย เช่น เด็กกำพร้าที่อาศัยอยู่ในสลัมในริโอ หรืออาชญากรรมโดยทั่วไป อย่างไรก็ตาม เนื่องจากนี่เป็นคุณสมบัติแอนิเมชันและผู้ชมเป้าหมายส่วนใหญ่เป็นคนหนุ่มสาว
จึงไม่มีอะไรรุนแรงเกินไปในที่นี้ ตัวละครหลักคือนกแก้วมาคอว์สีน้ำเงินที่กินคุกกี้และดื่มกาแฟ และเราพบว่าเขาเป็นหนึ่งในสองตัวอย่างในประเภทเดียวกันของเขา แต่ปัญหาคือเขาถูกเจ้าของบ้านเลี้ยงจนบินไม่ได้ ทริปบราซิลที่เขาไปเจออีกคนหนึ่งคือผู้หญิง (ชัดๆ) ที่ตรงกันข้ามกับเขาเลย เต็มไปด้วยอันตราย การผจญภัย และเรื่องราวความรัก โอ้ เดี๋ยวก่อน
มีเรื่องราวความรักอีกเรื่องหนึ่งอยู่ในนั้น เมื่อเจ้าของซึ่งเป็นหญิงสาวคนหนึ่งของเขาตกหลุมรักนักอนุรักษ์สัตว์ป่า ภาพยนตร์เรื่องนี้เริ่มต้นได้อย่างสวยงามด้วย “Real in Rio” ซึ่งเป็นเพลงที่ได้รับการเสนอชื่อชิงรางวัลออสการ์และประกอบขึ้นเป็นภาพยนตร์เรื่องสั้นในหมวดแอนิเมชั่น
ฉันค่อนข้างสนุกกับหนังเรื่องนี้ มีฉากตลกมากมายตั้งแต่ต้นจนจบและ Blu และ Jewel (ให้เสียงโดย Jesse Eisenberg และ Anne Hathaway) เหมือนกับที่มนุษย์ทั้งสองดูมีความสุขทีเดียว อย่างไรก็ตาม ฉันต้องบอกว่าตัวละครอื่นๆ เกือบทั้งหมดไม่ได้ช่วยอะไรฉันมากนัก และฉันเชื่อว่าภาพยนตร์เรื่องนี้อาจมีความสำคัญและดีขึ้นหากไม่มีสักสองสามเรื่อง วิธีนี้อาจจะไม่ถึง 100 แต่แค่ 85 นาที
แต่ผมคงเห็นด้วยเรื่องนั้น มีบางช่วงที่สะเทือนอารมณ์ เช่น เมื่อ Blu และ Jewel ค้นพบความรักที่พวกเขามีให้กัน หรือที่มนุษย์สองคนทำในชุดนกมาคอว์ของพวกเขา แต่โดยรวมแล้ว มันไม่ได้อยู่ที่ระดับอารมณ์ของภาพยนตร์ Pixar มากนัก ไม่ได้บอกว่าเป็นหนังที่น่าผิดหวัง
เป็นเรื่องที่สนุกมากและคนทั้งเจ็ด (!) ที่ทำงานเกี่ยวกับบทนี้ทำได้ดีมาก Saldanha ยังกำกับภาคต่อที่สนุกไม่แพ้กันเมื่อหนึ่งปีที่แล้ว และฉันอยากรู้ว่าพวกเขาจะสร้างภาพยนตร์เรื่องที่ 3 หรือไม่ ถ้าใช่ฉันอาจจะให้นาฬิกา ถึงเวลานั้น ฉันขอแนะนำภาพยนตร์เรื่องแรกของแฟรนไชส์ริโอหากชื่นชอบการรีวิวของเรา อย่าลืมติดตามการรีวิวของเราด้วยนะมาดูกันเลย!! รีวิวหนังการ์ตูน
